Veel waarde hecht ik aan de vrijheid die een mens heeft, of zou moeten hebben, om zelf op een betekenisvolle wijze invulling te geven aan het leven. Die invulling speelt óók bij de vormgeving van afscheid en uitvaart een belangrijke rol. Reden dat ik spreek van ‘uitvaartbegeleiding’ en niet van ‘zorg uit handen nemen’: dat komt op mij betuttelend over. Emoties die er zijn rondom een overlijden maken iemand niet minder wils- of uitvoeringsbekwaam. In het contact met nabestaanden mag eerst maar eens helder worden wat zij wensen en waar zij behoefte aan hebben, welke zorgen zij juist zelf willen dragen.
​
​Mijn insteek is: trachten de actieve betrokkenheid te bevorderen bij alle aspecten en onderdelen van het afscheid. Hoewel dat de ene keer meer is dan een andere keer, ook omdat het aantal direct betrokkenen per uitvaart verschilt, heb ik blijvend groot vertrouwen in de zelfwerkzaamheid. En nabestaanden waarderen dat.  

​​Door eerst in rust stil te staan bij alle vragen die op het pad komen na een overlijden, en ook door het 'vanzelfsprekende' te bevragen, kunnen antwoorden gegeven worden die leiden naar een goed afscheid - een afscheid dat passend is en tot tevredenheid stemt. Maatwerk dus.

Mijn werk- en studieachtergrond is gevarieerd. Om het toe te spitsen op de uitvaartbegeleiding: in de jaren '90 van de vorige eeuw heb ik mijn STIVU-vakdiploma behaald, daarna ben ik enkele jaren werkzaam geweest in een crematorium en vele jaren als uitvaartverzorger in loondienst bij een middelgrote onderneming alwaar ik 'het vak' in al haar facetten geleerd heb. 
​Momenteel werk ik als zzp-er.  
Naast uitvaartbegeleiding bied ik coaching bij levensvragen aan: www.levensvragen.org De antwoorden die mensen geven op levensvragen spelen ook een rol bij de wijze waarop zij omgaan met sterfelijkheid – en dus ook met afscheid en uitvaart. 
Wie meer wil weten over studies en opleidingen die ik gevolgd heb, en welke werkervaring ik heb, kan terecht op mijn Linkedin-pagina.
​
Ik woon in Tilburg, leef samen met mijn vriendin, onze twee kinderen en een Rhodesian Ridgeback.

Deze foto heb ik (in de jaren '70) uit een krant of magazine geknipt.
En al die jaren bewaard. De culturele oorsprong is mij onbekend.
De eenvoud spreekt mij aan. 

We come into the world and take our chances
Fate is just the weight of circumstances
That's the way that lady luck dances
Roll the bones

Deze website draag ik op aan mijn dierbare oud-collega Gert-Jan Remmers.
In maart 2017 mocht ik in Tilburg samen met zijn kinderen zijn uitvaart verzorgen.
Met zijn tomeloze energie en levenslust wist hij mij na vele jaren weer voor het uitvaartvak te enthousiasmeren; hoe waardevol is dat.